Sunday, September 24, 2017

माझे.......

शांत बसले......
डोळे लाऊन मनात डोकावले.......
काय काय सापडल ??

धूळ खात पडलेली मनाची कोरी पाटी
जीच्यावर मी स्वतःच्या विचारांना कोरायची!

खूप दिवसांपासून न-घालवलेला... साचलेला माझा वेळ....
त्या घड्याळ्यात तिथेच थांबलेला.....
.
स्वतःच्या मालकीचे क्षण....
तसेच बंद पेटीत पडले आहेत....

अल्लड, न-कळणाऱ्या वयातली माझी गुपित ........
जी मी आठवून हसत असे....
ती फार अंधुक होत चाल्ली....

आणि खूप शोधून ही काही गोष्टी सापडत नव्हत्या...
कोणत्या??

...
....
....
माझा छंद...
माझा विरंगुळा...
माझी आवड...
खरंच ह्यातल काहीच सापडलं नाही ...... !!!!

... पिनल   

Wednesday, May 24, 2017

पाऊल

पाऊल पुढे पडत, अगदी सवयीने
पण प्रत्येक पावलावर आशा आहे

पाऊलो पाउली खचते आहे
पडते आहे उठते आहे

कुठला गाव माझा दूरवर
दिसेना अजून डोळ्यांना

चालते, चालते आहे सोबत
सगळी कर्तव्ये घेऊन

एक वाट माझी येईल
कुठे तरी माझी विसाव्याची झोपडी मिळेल

हि एकच शिदोरी हाती आहे
आणि तुझी साथ हवी आहे.

--पिनल चौधरी! 

तू .....

सावलीत तुझ्या विसावले होते..  मनालाही माझ्या सुखावले होते.. ते क्षण तुझे नि माझे...  मला जगायचे होते.. का कुणास ठाऊक आज ती सका...