तू .....
सावलीत तुझ्या विसावले होते.. मनालाही माझ्या सुखावले होते.. ते क्षण तुझे नि माझे... मला जगायचे होते.. का कुणास ठाऊक आज ती सका...
-
शांत बसले...... डोळे लाऊन मनात डोकावले....... काय काय सापडल ?? धूळ खात पडलेली मनाची कोरी पाटी जीच्यावर मी स्वतःच्या विचारांना...
-
पाऊल पुढे पडत, अगदी सवयीने पण प्रत्येक पावलावर आशा आहे पाऊलो पाउली खचते आहे पडते आहे उठते आहे कुठला गाव माझा दूरवर दिसेना अज... -
आठवले ते दिवस आठवातले की... स्वतःशीच होते हितगुज, मग खूप आनंद, आणि मग हसण हळूच लाजून!!! तुझ्या अस्तित्वाचे हे मूल्य पुरे , मज जगावया आयु...
No comments:
Post a Comment